Αυτοεκτίμηση εφήβων και ψυχική υγεία: Όταν νιώθεις ότι δεν είσαι αρκετός

Δεν χρειάζεται κάποιος να στο πει ευθέως.
Το νιώθεις μόνος σου — σαν ένα μικρό “κάτι” που σε τραβάει πίσω κάθε φορά που πας να κάνεις ένα βήμα μπροστά.

– “Κι αν δεν είμαι αρκετά καλός;”
– “Αν δεν τους αρέσω;”
– “Αν αποτύχω και γίνω ρεζίλι;”

Αυτές οι σκέψεις, όσο αθόρυβες κι αν είναι, μπορούν να γίνουν ένα αόρατο βάρος που σε κρατάει πίσω απ’ τη ζωή σου. Και όσο συχνότερα τις πιστεύεις… τόσο λιγότερο βλέπεις ποιος πραγματικά είσαι.

Η αυτοεκτίμηση δεν γεννιέται μόνη της

Η αυτοεκτίμηση των εφήβων δεν χτίζεται μέσα σε μια μέρα.
Δεν έρχεται από εξωτερικές επιβραβεύσεις. Δεν έρχεται καν από το “καλά λόγια” των άλλων.
Έρχεται όταν αρχίζεις να βλέπεις τον εαυτό σου πέρα από τα “λάθη” σου. Πέρα από τις συγκρίσεις.

Η ψυχική υγεία των εφήβων σχετίζεται βαθιά με την εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους. Και συχνά, αυτή η εικόνα είναι πιο αυστηρή απ’ όσο της αξίζει.

Και αν μέσα σου νιώθεις “λίγος”…

Μπορείς να το πεις.
Μπορείς να το παραδεχτείς χωρίς ντροπή.
Γιατί δεν είσαι μόνος.

Η στήριξη εφήβων δεν είναι μόνο για τις “κρίσεις”. Είναι για εκείνες τις πιο σιωπηλές, καθημερινές στιγμές αμφιβολίας.
Για τα “δεν είμαι αρκετός” που κρύβονται κάτω από το χαμόγελο.

Ένας ψυχολόγος για εφήβους μπορεί να σε βοηθήσει να ακούσεις ξανά τη δική σου φωνή. Όχι αυτήν που λέει τι “πρέπει” να είσαι. Αλλά αυτήν που λέει ποιος είσαι ήδη.

Πώς θα ήταν να είσαι λίγο πιο επιεικής με σένα;

Να σταματήσεις να σου φωνάζεις.
Να σε κοιτάξεις όπως θα κοίταζες κάποιον που αγαπάς.
Να πεις “ναι, κάνω ό,τι μπορώ” — και να το εννοείς.

Ίσως κάπως έτσι αρχίζει η αλλαγή.
Όχι με εξωτερικά βραβεία. Αλλά με εσωτερική αποδοχή.

Μιχάλης Πιλάβιος MA – Ψυχοθεραπεία Εφήβων